Ο χρήστης Ancient Greek Civilization - Αρχαία Ελλάςπρόσθεσε νέα φωτογραφία στο άλμπουμ "Naval craft - Ναυτική τέχνη, Ναυμαχίες".
Reckless explorers, Sailors and navigators like Pytheas, Scylax of Caryanda, Nearchus and Euthymenes set the foundation of the sea exploration. The Greeks were also the first in the underwater exploration.
https://www.youtube.com/watch?v=37Gtu2FpnzE
https://www.youtube.com/watch?v=37Gtu2FpnzE
Μόλις οργανώνονται οι πρώτες κοινωνίες στην Κρήτη, στην Ιωνία και στην Πελοπόννησο, οι Έλληνες, με πάθος για τη γνώση και έμφυτη περιέργεια, αρχίζουν τις εξερευνήσεις προς όλα τα σημεία του ορίζοντα. Ο Ευήμερος αναφέρει ότι οι Κρήτες είχαν εγκατασταθεί στο νησί Παγχαία του Ινδικού Ωκεανού, όπου και έχτισαν ναό αφιερωμένο στον Δία. Η Ινδία ήταν τότε ο πιο μακρινός προορισμός που υποσχόταν αμύθητα πλούτη. Ο Σκύλαξ ήταν ο πρώτος δυτικός γεωγράφος που αναφέρεται στην αχανή χώρα. Σύμφωνα με τον Ηρόδοτο, ο Σκύλαξ, αξιωματικός τότε στο περσικό ναυτικό, στάλθηκε από τον Δαρείο Α´ να εξερευνήσει τις εκβολές του ποταμού Ινδού. Η αποστολή ξεκίνησε από τις πηγές του, γύρω στο 510 π.Χ. Αρχικά ακολούθησε τη ροή του ποταμού μέσα από τα βουνά του Αφγανιστάν έως την έξοδό του στην Αραβική θάλασσα. Συνεχίζοντας, ο Σκύλαξ ακολούθησε την ακτογραμμή και εξερεύνησε τον κόλπο του Ομάν και τη νοτιοανατολική πλευρά της Αραβικής Χερσονήσου. Μέσα σε τριάντα μήνες, ο Έλληνας αξιωματικός περιέπλευσε τη Σαουδική Αραβία κι έφτασε στη Μεσόγειο διαμέσου των καναλιών του Νείλου και του τότε ισθμού του Σουέζ. Στον Δαρείο παρέδωσε την καταγραφή του ταξιδιού του, ένα χρονικό με τον τίτλο Περίπλους, από το οποίο σώθηκαν μόνο αποσπάσματα. Ο Δαρείος χρησιμοποίησε τις πολύτιμες αυτές πληροφορίες για να κατακτήσει τους Ινδούς και να στήσει ναυτικές βάσεις στα νέα λιμάνια.
Ο Κολαίος από τη Σάμο, το 639 π.Χ., ήταν ο πρώτος Έλληνας θαλασσοπόρος που βρέθηκε στον Ατλαντικό... από κακοτυχία! Οι άνεμοι κυριολεκτικά τον πέταξαν στον άγνωστο ωκεανό. Στην επιστροφή του περιέγραψε στους έκπληκτους συμπατριώτες του τις τρομακτικές συνθήκες πλεύσης μέσα από θεόρατα κύματα. Εβδομήντα χρόνια αργότερα, οι Έλληνες άποικοι της Μασσαλίας από την Φώκαια τόλμησαν να εξερευνήσουν τους δρόμους του Βορρά. Ο Πυθέας, ναυτικός και γεωγράφος, προσελήφθη από τους εμπόρους της Μασσαλίας για να ενισχύσει το εμπόριο του κασσίτερου, ανακαλύπτοντας νέους εμπορικούς δρόμους, ανταγωνιστικούς σ´ εκείνους των Φοινίκων, οι οποίοι μονοπωλούσαν τον Ατλαντικό. Σύμφωνα με τις παρατηρήσεις και τους υπολογισμούς του Πυθέα, όσο κατευθυνόταν κάποιος προς το Βορρά τόσο μεγαλύτερες γίνονταν οι μέρες κατά τους καλοκαιρινούς μήνες. Υποστήριξε λοιπόν ότι σε κάποιο πολύ βόρειο σημείο της γης - αγνοώντας την ύπαρξη των πόλων- ο ήλιος, για κάποιες μέρες του χρόνου, δε θα έδυε καθόλου. Και ξεκίνησε να το αποδείξει. Ο Πυθέας όχι μόνο ολοκλήρωσε με επιτυχία την αποστολή του, αλλά έκανε το γύρο της Βρετανίας κι έφτασε μέχρι τη Σκανδιναβική Χερσόνησο. Στην πραγματεία του Περί Ωκεανού, 330 χρόνια π.Χ., ο αρχαίος γεωγράφος αναφέρεται σ´ ένα νησί όπου ο ήλιος παραμένει ψηλά στον ορίζοντα ολόκληρο το εικοσιτετράωρο, περίπου έξι μέρες ταξίδι από το βορειότερο άκρο της σημερινής Σκοτίας. Ο τόπος αυτός ήταν γνωστός ως Θούλη, υπερβόρεια μυθική χώρα για τους Έλληνες. Σύμφωνα με τους σημερινούς ερευνητές, πρόκειται είτε για την Ισλανδία είτε για κάποιο από τα νησιά του Αρκτικού Κύκλου, τις Φαρόες ή τα νησιά Σέτλαντ.
Ο μεγάλος αρχαίος Έλληνας ιστορικός Ηρόδοτος ήταν ένας ακόμα ταξιδιώτης της εποχής του. Στο δεύτερο και τέταρτο βιβλίο της Ιστορίας του αναφέρεται σε πρώτο πρόσωπο στις ταξιδιωτικές του εμπειρίες και με περηφάνια περιγράφει τα άστεα ανθρώπων που επισκέφτηκε και γνώρισε στο πλαίσιο της επιτόπιας έρευνάς του.
Ο Κολαίος από τη Σάμο, το 639 π.Χ., ήταν ο πρώτος Έλληνας θαλασσοπόρος που βρέθηκε στον Ατλαντικό... από κακοτυχία! Οι άνεμοι κυριολεκτικά τον πέταξαν στον άγνωστο ωκεανό. Στην επιστροφή του περιέγραψε στους έκπληκτους συμπατριώτες του τις τρομακτικές συνθήκες πλεύσης μέσα από θεόρατα κύματα. Εβδομήντα χρόνια αργότερα, οι Έλληνες άποικοι της Μασσαλίας από την Φώκαια τόλμησαν να εξερευνήσουν τους δρόμους του Βορρά. Ο Πυθέας, ναυτικός και γεωγράφος, προσελήφθη από τους εμπόρους της Μασσαλίας για να ενισχύσει το εμπόριο του κασσίτερου, ανακαλύπτοντας νέους εμπορικούς δρόμους, ανταγωνιστικούς σ´ εκείνους των Φοινίκων, οι οποίοι μονοπωλούσαν τον Ατλαντικό. Σύμφωνα με τις παρατηρήσεις και τους υπολογισμούς του Πυθέα, όσο κατευθυνόταν κάποιος προς το Βορρά τόσο μεγαλύτερες γίνονταν οι μέρες κατά τους καλοκαιρινούς μήνες. Υποστήριξε λοιπόν ότι σε κάποιο πολύ βόρειο σημείο της γης - αγνοώντας την ύπαρξη των πόλων- ο ήλιος, για κάποιες μέρες του χρόνου, δε θα έδυε καθόλου. Και ξεκίνησε να το αποδείξει. Ο Πυθέας όχι μόνο ολοκλήρωσε με επιτυχία την αποστολή του, αλλά έκανε το γύρο της Βρετανίας κι έφτασε μέχρι τη Σκανδιναβική Χερσόνησο. Στην πραγματεία του Περί Ωκεανού, 330 χρόνια π.Χ., ο αρχαίος γεωγράφος αναφέρεται σ´ ένα νησί όπου ο ήλιος παραμένει ψηλά στον ορίζοντα ολόκληρο το εικοσιτετράωρο, περίπου έξι μέρες ταξίδι από το βορειότερο άκρο της σημερινής Σκοτίας. Ο τόπος αυτός ήταν γνωστός ως Θούλη, υπερβόρεια μυθική χώρα για τους Έλληνες. Σύμφωνα με τους σημερινούς ερευνητές, πρόκειται είτε για την Ισλανδία είτε για κάποιο από τα νησιά του Αρκτικού Κύκλου, τις Φαρόες ή τα νησιά Σέτλαντ.
Ο μεγάλος αρχαίος Έλληνας ιστορικός Ηρόδοτος ήταν ένας ακόμα ταξιδιώτης της εποχής του. Στο δεύτερο και τέταρτο βιβλίο της Ιστορίας του αναφέρεται σε πρώτο πρόσωπο στις ταξιδιωτικές του εμπειρίες και με περηφάνια περιγράφει τα άστεα ανθρώπων που επισκέφτηκε και γνώρισε στο πλαίσιο της επιτόπιας έρευνάς του.
Ο Μέγας Αλέξανδρος και η κατάκτηση της Ανατολής
Ο ορίζοντας των Ελλήνων συνέχισε να μετακινείται προς τη Δύση, οι κατακτήσεις όμως του Μεγάλου Αλεξάνδρου διεύρυναν το γνωστό κόσμο προς τη μακρινή Ανατολή. Ο φιλόδοξος Μακεδόνας επιθυμούσε να υποδουλώσει την Ασία και να την προσαρτήσει στην Ελλάδα, η οποία τότε εκτεινόταν σε όλη σχεδόν τη Μεσόγειο. Στη διάρκεια της εκστρατείας του, και ενώ ο ίδιος κατέβαινε πεζή τον Ινδό ποταμό προς τη θάλασσα, το 325 π.Χ., ο Νέαρχος, ναύαρχος του μακεδονικού στόλου, και ο Ονησικράτης, ανέλαβαν να εξερευνήσουν τους υδάτινους δρόμους. Ο Νέαρχος ακολούθησε τον ποταμό Υδάσπη, στη Δυτική Ινδία, ως τον Περσικό κόλπο και κατέληξε στη Βαβυλώνα ανεβαίνοντας τον ποταμό Ευφράτη. Καθιέρωσε έτσι ένα καινούριο εμπορικό δρόμο μεταξύ της Ινδίας και της Μεσοποταμίας. Η επιτυχής ολοκλήρωση του ταξιδιού χαιρετίστηκε ως ένα από τα μεγαλύτερα επιτεύγματα της εκστρατείας, παρόλο που ο στόλος χρειάστηκε δέκα μήνες για ένα ταξίδι που σήμερα γίνεται μέσα σε λίγες μέρες. Ολόκληρο το χρονικό του ταξιδιού περιλαμβάνεται στο έργο του ιστορικού Αρριανού Ινδικά, το οποίο γράφτηκε το 2ο αιώνα μ.Χ.
Ο ορίζοντας των Ελλήνων συνέχισε να μετακινείται προς τη Δύση, οι κατακτήσεις όμως του Μεγάλου Αλεξάνδρου διεύρυναν το γνωστό κόσμο προς τη μακρινή Ανατολή. Ο φιλόδοξος Μακεδόνας επιθυμούσε να υποδουλώσει την Ασία και να την προσαρτήσει στην Ελλάδα, η οποία τότε εκτεινόταν σε όλη σχεδόν τη Μεσόγειο. Στη διάρκεια της εκστρατείας του, και ενώ ο ίδιος κατέβαινε πεζή τον Ινδό ποταμό προς τη θάλασσα, το 325 π.Χ., ο Νέαρχος, ναύαρχος του μακεδονικού στόλου, και ο Ονησικράτης, ανέλαβαν να εξερευνήσουν τους υδάτινους δρόμους. Ο Νέαρχος ακολούθησε τον ποταμό Υδάσπη, στη Δυτική Ινδία, ως τον Περσικό κόλπο και κατέληξε στη Βαβυλώνα ανεβαίνοντας τον ποταμό Ευφράτη. Καθιέρωσε έτσι ένα καινούριο εμπορικό δρόμο μεταξύ της Ινδίας και της Μεσοποταμίας. Η επιτυχής ολοκλήρωση του ταξιδιού χαιρετίστηκε ως ένα από τα μεγαλύτερα επιτεύγματα της εκστρατείας, παρόλο που ο στόλος χρειάστηκε δέκα μήνες για ένα ταξίδι που σήμερα γίνεται μέσα σε λίγες μέρες. Ολόκληρο το χρονικό του ταξιδιού περιλαμβάνεται στο έργο του ιστορικού Αρριανού Ινδικά, το οποίο γράφτηκε το 2ο αιώνα μ.Χ.
Τα ελληνιστικά χρόνια και η εξερεύνηση της Ινδικής Χερσονήσου
Είκοσι περίπου χρόνια μετά την εισβολή του Μεγάλου Αλεξάνδρου στα ινδικά εδάφη, γύρω στο 300 π.Χ., ο Μεγασθένης, από την Ιωνία, στάλθηκε στην αυτοκρατορία του Ινδού Κάντρα Γκούπτα ως πρεσβευτής του βασιλιά Σελευκίδη. Στη διάρκεια της παραμονής του επισκέφτηκε όλη σχεδόν τη Βόρεια Ινδία, όπου και έζησε για μικρό χρονικό διάστημα, κι έφτασε ως τους πρόποδες των Ιμαλαΐων. Στην προσπάθειά του να καταγράψει την έκταση της χώρας, ο γεωγράφος Μεγασθένης αναφέρει ότι το πλάτος της από την Ανατολή ως τη Δύση ήταν περίπου 16.000 στάδια και το μήκος της από το Βορρά ως το Νότο 22.300 στάδια (1 στάδιο = 180 μέτρα). Αναφέρεται επίσης στους μεγάλους ποταμούς της χώρας, τον Γάγγη, τον Ινδό, τον Υδάσπη και τον Ύφαση, αλλά και σε 58 άλλους πλωτούς ποταμούς σε όλη την έκταση της χώρας.
Είκοσι περίπου χρόνια μετά την εισβολή του Μεγάλου Αλεξάνδρου στα ινδικά εδάφη, γύρω στο 300 π.Χ., ο Μεγασθένης, από την Ιωνία, στάλθηκε στην αυτοκρατορία του Ινδού Κάντρα Γκούπτα ως πρεσβευτής του βασιλιά Σελευκίδη. Στη διάρκεια της παραμονής του επισκέφτηκε όλη σχεδόν τη Βόρεια Ινδία, όπου και έζησε για μικρό χρονικό διάστημα, κι έφτασε ως τους πρόποδες των Ιμαλαΐων. Στην προσπάθειά του να καταγράψει την έκταση της χώρας, ο γεωγράφος Μεγασθένης αναφέρει ότι το πλάτος της από την Ανατολή ως τη Δύση ήταν περίπου 16.000 στάδια και το μήκος της από το Βορρά ως το Νότο 22.300 στάδια (1 στάδιο = 180 μέτρα). Αναφέρεται επίσης στους μεγάλους ποταμούς της χώρας, τον Γάγγη, τον Ινδό, τον Υδάσπη και τον Ύφαση, αλλά και σε 58 άλλους πλωτούς ποταμούς σε όλη την έκταση της χώρας.
Πηγή: http://www.focusmag.gr/articles/view-article.rx?oid=698
Από το τεύχος Νο 9, Νοέμβριος 2000, σελ. 36-41
Από το τεύχος Νο 9, Νοέμβριος 2000, σελ. 36-41
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου